تجزیه و تحلیل تغییرات مکانی برخی از خصوصیات خاک با استفاده از زمین آمار و سنجش از دور

تهیه نقشه های خاک یکی از مطالعات پایه در بخش منابع طبیعی است. هدف از این تحقیق تجزیه و تحلیل مکانی خصوصیات خاک و در نهایت تهیه نقشه پارامترهای خاک در مناطق خشک و بیابانی می باشد. بدین منظور منطقه ای با مساحت 600 هکتار در استان قم و حوزه ی آبخیز دریاچه نمک در نظر گرفته شد. روشهای معین مورد استفاده شامل روشهای عکس فاصله، توابع شعاعی، تخمین عام و تخمین موضعی می باشد. روشهای زمین آماری مورد استفاده شامل انواع کریجینگ و انواع کوکریجینگ می باشد. نتایج این بررسی نشان دهنده ی مزایای روشهای زمین آماری نسبت به روشهای معین در تهیه نقشه ی خاک است. از جمله این مزایا تحلیل واریوگرافی را می توان نام برد که بر اساس پارامترهای آن می توان شبکه ی نمونه برداری را بطور بهینه طراحی نمود و همچنین دقت بالاتر این روش ها بر اساس شاخص میانگین قدر مطلق خطا (mae)  برای روش های معین حداکثر 87/9 و حداقل 26/1 و برای روش کریجینگ حداکثر 48/9 و حداقل 19/1 و در روش کوکریجینگ حداکثر مقدار 64/9 و حداقل مقدار 2/1 می باشد. در این تحقیق پارامتر دارای بیشترین ضریب همبستگی با پارامتر مورد نظر بعنوان متغیر کمکی در نظر گرفته شد. از داده های سنجنده ی etm+  نیز بعنوان متغیر کمکی در میان یابی پارامترها استفاده گردید. نتایج نشان داد  استفاده از داده های ماهواره ای سبب افزایش دقت در تهیه نقشه پارامترهای خاک می گردد. دقیق ترین روش برای هر پارامتر متفاوت می باشد و جهت تهیه نقشه خصوصیات خاک باید روش های مختلف مورد بررسی قرار گیرند. در اکثر پارامترهای سطحی مورد بررسی بهترین روش، روش های زمین آماری و فقط در پارامتر سیلت بهترین روش، روش تخمین موضعی می باشد. در اکثر پارامترهای عمقی بهترین روش، روش های زمین آماری می باشد.